1ηΜάη του 1886, στο Σικάγο οι εργάτες κάνουν απεργία με αίτημα την καθιέρωση του 8ωρου, που μέχρι τότε φάνταζε άπιαστο όνειρο, αφού δούλευαν στη καλύτερη 10 ώρες τη μέρα. Στις συγκεντρώσεις που ακολούθησαν για στήριξη των απεργών, στις 4 Μαΐου η αστυνομία, άνοιξε πυρ με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους.
Σήμερα το 8ωρο είναι καθιερωμένο νομικά, μέσω αυτής της εργατικής νίκης, άλλο που πολλά αφεντικά, αν σκεφτούμε τον κλάδο του επισιτισμού που δουλεύουμε, δεν το τηρούν. Ξεχειλωμένα ωράρια, απλήρωτες ώρες εργασίας, υπερεντατικοποίηση, αγγαρείες που δεν αντιστοιχούν στο πόστο μας, απλήρωτα δώρα και επιδόματα που δικαιούμαστε, είναι μόνο λίγα από αυτά που περνάμε τόσο καιρό στη δουλειά μας.
1η Μαΐου 2020, η καθιερωμένη εργατική πρωτομαγιά, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, αν και διαφορετική, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Όλο αυτό το διάστημα βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, με τις κρατικές δομές να είναι ανίκανες να αντεπεξέλθουν, καθώς το κράτος μονίμως υποβάθμιζε το δημόσιο σύστημα υγείας. Η συνθήκη αυτή έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές τόσο στην καθημερινότητα μας όσο και στην εργασιακή μας πραγματικότητα, που κάνει τόσο την απεργία όσο και την παρουσία μας στον δρόμο αναγκαία!
Άλλες από εμάς δεν δουλεύουμε πια, άλλοι συνεχίζουν να δουλεύουν με μειωμένα μεροκάματα και πολλοί ακόμη σε υπερεντατικές, ακόμη και απάνθρωπες, συνθήκες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κρατικές τροποποιήσεις ειδικής ‘’κορονοκατάστασης’’ που έχουν εφαρμοστεί, δίνουν μεγαλύτερη ευχέρεια στα αφεντικα για περεταίρω ‘‘ξεζούμισμα’’. Ενδεικτικά ν’ αναφερθούν, πως δεν υποχρεούνται πια να δηλώνουν στο σύστημα Εργάνη οποιαδήποτε τροποποίηση του ωραρίου μας, παίρνουν παράταση για την καταβολή του δώρου Πάσχα (λες και πριν σκοτώνονταν να το καταβάλλουν στην ώρα του), πολλοί υποχρεώνουν σε οικειοθελείς παραιτήσεις τους εργαζόμενους τους, προβλήματα στη χορήγηση της άδειας ειδικού σκοπού, άλλοι δεν δίστασαν μέχρι και να εκβιάσουν τους εργαζόμενους τους πως για να κάνουν την αίτηση για το επίδομα των 800 ευρώ, θα πρέπει να μοιράσουν την πίτα και να πάρουν ένα καλό κομμάτι, ενώ άλλοι εργοδότες μάλιστα, θεωρούν πως ‘‘προσφέρουν χαριστικά’’ το επίδομα. Εν ολίγοις, τα σπασμένα τα πληρώνουν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι. Πολλές επιχειρήσεις επίσης δεν παρέχουν μέτρα υγειονομικής προστασίας και πρέπει να τα προμηθευτούν μόνοι τους οι εργαζόμενοι. Όλα αυτά φυσικά με την απουσία ελέγχων της επιθεώρησης εργασίας και του ΙΚΑ. Τα παραπάνω δεν μας ξαφνιάζουν, βέβαια, αφού και το προηγούμενο διάστημα είχε υπερψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, που ήταν λαίλαπα στα εργασιακά μας δικαιώματα.
Τώρα, όσον αφορά το περίφημο επίδομα των 800 ευρώ που έδωσε η κυβέρνηση, όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι στον επισιτισμό μεγάλη μερίδα είναι εντελώς ανασφάλιστοι, ως αποτέλεσμα να μη φαίνονται πουθενά και να μη παίρνουν απολύτως τίποτε. Από την άλλη κάποιοι και κάποιες από εμάς δούλευαν σε πάνω από μία δουλειές, για να καλύψουν τα έξοδα τους. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει σε βασικές ανάγκες (όπως ρεύμα-ενοίκιο-νερό) που συνεχίζουν, προφανώς, να τρέχουν και μέσα στη συνθήκη αυτή και με το επίδομα να μην είναι αρκετό να τα καλύψει. Επίσης, αρκετοί είχαν κλείσει σεζόν, γνωρίζοντας ότι θα δουλέψουν σε υπερεντατικές συνθήκες για κάποιους μήνες, με την οποία ενδεχομένως θα έβγαζαν τα χρήματα του χειμώνα και τους την ακύρωσαν λόγω της συνθήκης, με αποτέλεσμα να έχουν βρεθεί χωρίς δουλειά επ΄ αόριστον και χωρίς κάποια κάλυψη. Συνεπώς, όσοι και όσες έχουμε λάβει τα χρήματα αυτά, δεν τα διαθέτουμε για ‘‘περιττές ανέσεις’’ όπως θα τόνιζε ο υπουργός ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης, αλλά αντιθέτως το άγχος για το εργασιακό μας γίγνεσθαι όλο και αυξάνεται.
Ακόμη χειρότερη βέβαια είναι η εργασιακή πραγματικότητα που μας περιμένει, μόλις επέλθουμε στη λεγόμενη ‘‘κανονικότητα’’. Απολύσεις, αλλαγές συμβάσεων εργασίας, μείωση του μισθού μας στο 50%, με επίσημη κρατική ‘’ευλογία’’… ανεργία, αφού πολλές επιχειρήσεις μπορεί να κλείσουν ή να μειώσουν το προσωπικό τους. Λιγότεροι εργαζόμενοι θα βγάζουν το φόρτο εργασίας και θα δουλεύουν σε τρομερά υπερεντατικές συνθήκες, αφού το μαγαζί θα κάνει απολύσεις. Περιττό ν’ αναφερθεί ότι όλα αυτά είναι και μία πολύ καλή πρόφαση-ευκαιρία για καταπάτηση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης.
Όλα τα παραπάνω, όμως, δεν θα συμβούν de facto. Απ’ όλους και όλες εμάς κρίνεται, αν θα το επιτρέψουμε. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει ατομικά, αλλά συλλογικά με το να οργανωθούμε στα σωματεία και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Γι’ αυτό και εμείς, ως σωματείο βάσης σερβιτόρων-μαγείρων Ιωαννίνων, καλούμε σε απεργία τους εργαζόμενους την πρωτομαγιά, ακόμη και αν βρίσκονται σε αναστολή εργασίας, να στηρίξουν την κινητοποίηση. Αντί το κράτος να ενισχύσει τη δημόσια υγεία που υπονομεύει και υποστελεχώνει τόσα χρόνια, ώστε να αντιμετωπιστεί η πανδημία, ρίχνουν για άλλη μια φορά το φταίξιμο σε εμάς και μας επιβάλουν μέτρα που θυμίζουν ολοκληρωτικό καθεστώς. Εμείς όμως θα βρεθούμε στο δρόμο να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας, να απεργούμε. Κόντρα στην ατομική ευθύνη που προτάσσουν, εμείς προτάσσουμε τον συλλογικό αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις επιθέσεις που δεχόμαστε. Έναν αγώνα μακριά από αρχηγούς, που όλες/οι θα έχουμε λόγο και θα δρούμε, με όρους ισοτιμίας και αλληλεγγύης.
ΟΛΕΣ-ΟΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1Η ΜΑΙΟΥ ΣΤΙΣ 10:30
Η 1Η ΜΑΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΧΙ ΚΙΝΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ!
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ!
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ!
Αν θέλεις να έρθεις σε επαφή με το σωματείο, να ρωτήσεις κάτι είτε να καταγγείλεις εργοδοτική αυθαιρεσία μπορείς να επικοινωνήσεις με το:
e-mail: svsm.ioannina@gmail.com
blog: svsmioannina.wordpress.com
τηλέφωνο: 6909571472
ΣωματείοΒάσηςΣερβιτόρωνΜαγείρωνΙωαννίνων
Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων-Μαγείρων Ιωαννίνων 